Warunki mieszkaniowe - Archiwum

Drugą, niemniej ciekawą ankietę mieszkaniową dla proletariatu łódzkiego podaje Szenajch na podstawie danych, zebranych przez Łódzkie Towarzystwo Przeciwgruźlicze, a dane te odnoszą się do wielce ważnej kwestii, tj. do liczby łóżek w stosunku do liczby mieszkańców, zajmujących jeden pokój. Otóż okazało się, że w tej ankiecie spostrzegano mieszkania jednoizbowe, zajmowane przez 5, 6, 7 osób, […]

Szczegółów co do skupienia ludności w całym mieście Łodzi nie posiadamy, wszelako dr. Szenajch ogłosił w r. 1914 szczegółowe wyniki w sprawie przeludnienia mieszkań jednoizbowych ubogiej ludności chrześcijańskiej i żydowskiej, tamże zamieszkałej. Z pracy tej, wysoce interesującej, przytaczamy następujące ważniejsze szczegóły. Otóż cały materiał badania obejmował 11 756 mieszkań chrześcijan i 2310 mieszkań Żydów, razem […]

Aczkolwiek od roku 1891 nie było w Warszawie ogólnej ankiety mieszkaniowej, to jednakże były dokonywane badania częściowe, które mogą poniekąd potwierdzić moje przypuszczenie, że sprawa mieszkaniowa nie uległa poprawie. Tak Warszawskie Towarzystwo Przeciwgruźlicze w okresie lat 1909 – 1914 dokonało szczegółowej ankiety (opracowanej przez Dębińskiego) co do 797 mieszkań, w których przebywali chorzy, będący pod […]

Stopień skupienia świadczy, że najbiedniejsza ludność zamieszkuje sutereny i facjaty, a w pewnej części parter i pierwsze piętro. Większość tych jednoizbowych mieszkań, tj. 65,9% posiadała dla ogrzewania jedynie trzon kuchenny, 3,2% miało tylko żelazny piecyk, wreszcie 523 izby, czyli 1,3%, nie miały wcale pieców. Większość lokali jednoizbowych, mianowicie 73,6%, miała tylko jedno okno, 23,6% – […]

Tak w Berlinie, w roku 1900, wypadało na jedno mieszkanie jednopokojowe 3,41 mieszkańców, na dwupokojowe 4,25, na trzypokojowe 4,25, na czteropokojowe 4,62, na pięciopokojowe 5,08, na ośmio- (i więcej) pokojowe 6,45; w Anglii w roku 1901 na 1-pokojowe mieszkanie wypadło 2,02, na 2 – pokojowe 3,28, na 3 – pokojowe 4,08, na 4 – pokojowe […]