Ogólne objawy postrzałów cz. 1

O bólu

Ranieni pociskami karabinowymi rzadko skarżą się na ból. Zwykle opowiadają, że w chwili postrzału uczuli ukłucie, upieczenie, uderzenie, wyjątkowo doznają uczucia istotnego bólu (zranienia pni nerwowych, części płciowych zewnętrznych). Wielu zwracało uwagę na swoją ranę dopiero po skończonej bitwie, gdy znikło podniecenie psychiczne. Ogólnie zauważono, że z powodu ran mniej cierpieli żołnierze armii zwycięskiej, niż zwyciężonej, że na ból najmniej wytrzymali są Słowianie i Włosi, najbardziej ludy kaukaskie i Żydzi.

O wstrząsie nerwowym

Mała bolesność postrzałów drobnokalibrowych tłumaczy dostatecznie, dlaczego po tych obrażeniach objawy ogólnego wstrząsu nerwowego widujemy rzadziej, niżeli np. po postrzałach czerepami granatów. Wstrząs występuje najczęściej po niektórych drążących postrzałach jamy brzusznej i części płciowych zewnętrznych, rzadziej po postrzałach powikłanych klatki piersiowej lub uda, zwłaszcza po postrzałach bliskich.

Raniony, dotknięty wstrząsem, nie traci świadomości, staje się tylko apatycznym i myśli leniwie; chłodna skóra pokrywa się zimnym potem; na wargach i na palcach występuje sinica; tętno zwolnione, lub o normalnej szybkości lecz drobne, ledwo wyczuwalne; ruchy oddechowe bardzo powierzchowne. Chory leży bezwładnie, jak gdyby porażony. Często nieświadomie oddaje pod siebie mocz i kał.