O rodzajach ran postrzałowych cz. 2

Postrzał przenikający zwykły powstaje, gdy pocisk trafia wdaną okolicę ciała prostopadle. Wiemy, że wówczas zwykle pocisk przewierca tkanki na wylot, rzadko zatrzymuje się w nich (postrzał przenikający zwykły ślepy).

O postrzale zawłokowym mówimy, gdy pocisk trafia daną okolicę ciała pod kątem ostrym, a zatem niemal równolegle do powierzchni, przebija skórę, posuwa się na pewnej przestrzeni w tkance łącznej podskórnej, po czym znów wychodzi na zewnątrz.

Nazwa tych postrzałów sięga owych czasów, kiedy to lekarze w celach leczniczych zakładali tz. Zawłoki, przeciągając przez tkankę łączną podskórną pasma tkanin, napojonych rozmaitymi maściami drażniącymi.

Największe zainteresowanie teoretyczne budziły i budzą postrzały  okrążające. Ściśle biorąc stanowią one tylko odmianę postrzałów przenikających, a odznaczają się tym, że droga, jaką pocisk w tkankach przebywa, nie jest prostolinijna (jak zawsze) lecz łukowata. Był czas, kiedy przestano wierzyć w istnienie tych postrzałów. Jednak kuttner Klebs i Beck wykazali, że zdarzają się one rzeczywiście.