Klimat i pogoda

Mówiliśmy poprzednio o takich przyczynach chorób, które sobie człowiek sam stwarza. Istnieją inne, zewnętrzne, które wbrew woli człowieka nań działają. Taki wpływ może klimat wywierać. W powietrzu gorącem skóra jest czerwoną i wilgotną, ponieważ naczynia skóry więcej krwi zawierają, a gruczoły potowe silnie pracują. Oddech jest częstszy, więc i przez płuca więcej wody człowiek traci. Jednocześnie z powodu tego, iż większa ilość krwi styka się na powierzchni skóry z powietrzem, ciało więcej ciepła traci. Na parowanie potu też ciepło ciała się zużywa. W powietrzu zimnem naczynia skóry się zwężają; mniej krwi mieści się w skórze, jest ona bladą, potu wydziela mało; ciało traci mniej ciepła. Jak widzimy więc, ciało człowieka stosuje się do ciepłoty powietrza. Gdy ciepłota jest większa – ciało rozrzutnie swym ciepłem szafuje, traci je; gdy powietrze się oziębi – ciało oszczędza swe ciepło. Ale gdy nagle ciepłota powietrza się oziębi, gdy ciało zmoczone dużo naraz ciepła straci, gdy je naraz wiatr zimny owieje i dużo ciepła zabierze—natenczas zaziębiamy się. Choroby z zaziębienia wyrażają się w postaci holów w nogach, rękach, krzyżu itp.; następnie jako katary nosa, gardła, oskrzeli. Od zmian ciepłoty chronić nas powinna odzież. Jednocześnie jednak należy się powoli przyzwyczajać do zmian pogody (hartować), a wtedy nie zaszkodzą nam one.

meble do biura