Rany - Archiwum
O badaniu ran postrzałowych cz. 4
Zatem ani przy pierwszym opatrunku, ani w szpitalu polowym bezwarunkowo nie powinniśmy używać zgłębnika. Potrzebnym okazać się on może dopiero w szpitalu stałym dla stwierdzenia kierunku, w którym przetoka przebiega, do wykrycia powodu jej istnienia i t. p. Jeżeli samo oglądanie zranionej okolicy ciała nie wystarczy do rozpoznania rodzaju uszkodzenia, rozpoczynamy badanie przez obmacywanie. Pamiętać […]
O badaniu ran postrzałowych cz. 3
A nawet zupełnie pewna wiadomość, że rana jest drążącą, nie przynosi choremu żadnych korzyści, gdyż do czynnego wkroczenia nakłoni chirurga nie głębokość rany, lecz pewien zespół objawów klinicznych, nie dający się w żadnym razie wykryć zgłębnikiem. Nie ulega wątpliwości, że zgłębnik, ten pozornie niewinny drucik, zakończony gałeczką, nie ocalił jeszcze ani jednego ranionego, lecz za […]
O badaniu ran postrzałowych cz. 2
Jeżeli stwierdzimy jedną tylko ranę, wtedy na pewno mamy do czynienia z raną ślepo się kończącą, a zatem z raną postrzałową, na której dnie tkwi pocisk, chyba, żeśmy przeoczyli ranę wystrzałową, otwierającą się do jamy ustnej lub odbytnicy. Zgłębnik mógłby (ale nie musi!) nam wprawdzie wykazać, na jakiej głębokości pocisk utkwił, wiadomość ta jednak pozostać […]
O badaniu ran postrzałowych cz. 1
Przysłowie francuskie głosi, że dobry chirurg powinien mieć „sokole oko, kobiecą rękę i lwie serce“. Chirurg badający i opatrujący rany podczas bitwy powinien w całej pełni posiadać powyższe zalety, z tym jeszcze dodatkiem, by owa kobieco-miękka i łagodna ręka nie była kobieco-ciekawą. Niczym bowiem ranionemu bardziej zaszkodzić nie możemy, jak zbytnią ciekawością, wciskającą nam do […]
Ze statystyki zranień postrzałowych
O wiele więcej zestawień liczbowych odszukać możemy w literaturze chirurgicznej wojennej odnośnie do ranionych. Zestawienia te jednak różnią się niekiedy zasadniczo. Pochodzi to głównie stąd, że ranieni rzadko pozostają w jednym miejscu aż do wyleczenia. W miarę potrzeby ewakuują ich do coraz dalszych szpitali i w każdym obciążają oni odpowiednią rubrykę w statystyce. Jest rzeczą […]
O postrzałach śmiertelnych cz. 1
Przyczyną śmierci u poległych na polu bitwy bywa: 1) zniszczenie narządów koniecznych do życia (postrzały mózgu, rdzenia przedłużonego, serca), 2) gwałtowny krwotok (zranienia serca, dużych naczyń krwionośnych) i 3) ogólny wstrząs nerwowy. Niektórzy przypuszczają, że także 4) szybko postępujące zapalenie otrzewnej, po poszarpaniu jelit na znacznej przestrzeni, może się stać przyczyną śmierci na polu bitwy. […]
Anatomia ran postrzałowych cz. 2
Zatem rany po postrzałach dalekich mają anatomiczne cechy ran kłutych, rany po postrzałach bliskich znamiona ran szarpanych i tłuczonych. Bez względu jednak na te ogólne cechy anatomiczne każda rana postrzałowa może być prostą albo powikłaną. Prostą jest każda ta rana, w której pocisk przeszedł przez powierzchowne części miękkie, nie obrażając większych nerwów, naczyń krwionośnych, kości […]
Anatomia ran postrzałowych cz. 1
W każdej ranie postrzałowej na wylot przenikającej rozróżniamy a) ranę wstrzału, b) ranę wystrzału i c) łączący je w prostej linii kanał postrzałowy. Na ranach postrzałowych, zadanych z odległości większych niż 500 metrów, nie potrafimy najczęściej odróżnić rany wystrzału od rany wystrzału. Jedna i druga przedstawia się zwyczajnie jako drobna eliptyczna lub nawet szczelinowata, rzadziej […]
O rodzajach ran postrzałowych cz. 3
Trzeba jednak od prawdziwych odróżnić rzekome. Zdarzyć się bowiem może, że raniony np. w lewą okolicę lędźwiową w chwili postrzału właśnie ku tej stronie był pochylony. Po wyprostowaniu się ranionego wydawać się nam może, że kanał postrzałowy przebiega łukowato i okrąża lędźwie. Złudzenie jednak zniknie, gdy polecimy zranionemu przyjąć to położenie, jakie miał w chwili […]
O rodzajach ran postrzałowych cz. 2
Postrzał przenikający zwykły powstaje, gdy pocisk trafia wdaną okolicę ciała prostopadle. Wiemy, że wówczas zwykle pocisk przewierca tkanki na wylot, rzadko zatrzymuje się w nich (postrzał przenikający zwykły ślepy). O postrzale zawłokowym mówimy, gdy pocisk trafia daną okolicę ciała pod kątem ostrym, a zatem niemal równolegle do powierzchni, przebija skórę, posuwa się na pewnej przestrzeni […]