Anatomia ran postrzałowych cz. 1

W każdej ranie postrzałowej na wylot przenikającej rozróżniamy a) ranę wstrzału, b) ranę wystrzału i c) łączący je w prostej linii kanał postrzałowy.

Na ranach postrzałowych, zadanych z odległości większych niż 500 metrów, nie potrafimy najczęściej odróżnić rany wystrzału od rany wystrzału. Jedna i druga przedstawia się zwyczajnie jako drobna eliptyczna lub nawet szczelinowata, rzadziej kolista ranka, zaledwie parę mm w średnicy mierząca, przypominająca zwyczajną ranę kłutą. Kanał łączący je nie zieje, lecz przeciwnie ściany jego prawie stykają się, rozdzielone jedynie cienką warstwą wynaczynionej krwi i małą ilością miazgi nieznacznie tylko zgniecionych tkanek.

Inaczej wyglądają rany po postrzałach bliskich. Rana wstrzału przedstawia się jako okrągły ubytek tkanek o średnicy większej niż średnica pocisku, a rana wystrzału miewa zwyczajnie kształt nieregularny, jest znacznie większą od poprzedniej, a z wnętrza jej zwisają strzępy poszarpanej tkanki. Kanał łączący je zieje i lejkowato rozszerza się w kierunku wystrzału, wypełniony miazgą zgniecionych i poszarpanych części miękkich.